Πριν λίγο
ενώ καθόμουν και σκεφτόμουν στιγμές απ' την ζωή μου, άλλες καλές, άλλες άσχημες , σκεπτόμενη λοιπόν τι κατάφερα μέχρι σήμερα ή τι δεν μπόρεσα να καταφέρω μου ήρθε στο μυαλό μία φράση.''Μην περιμένεις το θαύμα.....γίνε εσύ το θαύμα!''
Αλήθεια δεν το διάβασα πουθενά μόλις πριν λίγο μου ήρθε και ήταν και η έμπνευση μου να γράψω αυτές εδώ τις γραμμές, άλλο ένα βράδυ που ύπνος δεν ξέρω τι σημαίνει.
Κάποτε πριν πολλά χρόνια, όταν είχα πλέον κατασταλάξει με τι ήθελα να ασχοληθώ, υπήρξαν κάποιοι οι οποίοι προσπάθησαν να μου πουν πως δεν μπορώ να καταφέρω να ακολουθήσω με επιτυχία αυτό που είχα επιλέξει ,διότι δεν ήταν για μένα. Όχι γιατί δεν είχα το ταλέντο ή την ικανότητα για να το κάνω.Με πείραζε όμως και με πείσμωνε περισσότερο. ''Μα γιατί το λένε αυτό''; Αναρωτιόμουν. Πολύ αργότερα κατάλαβα πως κάποιοι από αυτούς μου το έλεγαν γιατί ήμουν ένας χαρακτήρας που δεν είχα βαρύ στομάχι για να μπορώ να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις που χρειάζονταν , αλλά οι πιο πολλοί που μου το είχαν πει ,το είχαν πει γιατί εκείνοι δεν είχαν καταφέρει να καταξιωθούν σε αυτό , οπότε είχαν μείνει με το κόμπλεξ του ανικανοποίητου και δεν ήθελαν κανείς γύρω τους να τα πάει καλύτερα από αυτούς. Ίσως απλούστατα να μην πίστευαν ότι έχω την ικανότητα να τα καταφέρω.
Ζούσα σε μια κλειστή κοινωνία. Κατάφερα να φύγω από το μέρος που μεγάλωσα ,εγώ που φοβόμουν να πάω μόνη ένα ταξίδι μιας ώρας απ το μέρος που ζούσα. Ήθελα να ανοίξω τα φτερά μου, αλλά δεν ήξερα τι θα βρω μπροστά μου. Όταν μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία απλά την άρπαξα. Δεν είχα γνωριμίες ,δεν ήξερα κανέναν που μπορούσε να με βοηθήσει έστω για να κάνω ένα ξεκίνημα σ΄αυτό που είχα επιλέξει , και τώρα που το σκέφτομαι αναρωτιέμαι και πως το έκανα αυτό . Τον μόνο άνθρωπο που ήξερα ήταν εκείνος ο οποίος μου έδωσε την δυνατότητα και την ιδέα να αποφασίσω τελικά να φύγω.
Και τα κατάφερα. Πολύ σύντομα βρήκα δουλειά, η μία δουλειά έφερε την άλλη , και παρότι είχα λιγοστή αυτοπεποίθηση μπήκα γρήγορα μέσα στα πράγματα και άρχισα να καταξιώνομαι στο αντικείμενο μου. Δεν πίστευα πολλές φορές ότι δεν μου αξίζει να είμαι σε μια πολύ καλή δουλειά , όχι γιατί δεν είχα ταλέντο, αυτό ίσως ήταν το μόνο που λίγο παραπάνω πίστευα ότι ισχύει , απλά η χαμηλή μου αυτοεκτίμηση με έκανε να πιστεύω, ότι αξίζει περισσότερο στους άλλους μια καλύτερη δουλειά παρά σε μένα. Χρειάστηκε πάρα πολύ να δουλέψω με αυτό, και πιστεύω τα έχω καταφέρει καλά με την αυτοπεποίθηση μου ....σε κάποιους τομείς περισσότερο σε κάποιους λιγότερο.
Στο χωριό μου οι δικοί μου άνθρωποι με υπερηφάνεια λέγανε τα κατορθώματα μου , τι έχω καταφέρει να κάνω και που είμαι . Ήμουν ένα μικρό κορίτσι που είχα φύγει απ την επαρχία και ήμουν πλέον στην Αθήνα έκανα αυτό που αγαπούσα , και ήμουν πολύ χαρούμενη γι' αυτό .
Παρότι ήρθαν και πολλά στραβά στην πορεία ,αλλά θα μου πεις και σε ποιον πάνε όλα τέλεια, δεν το έβαλα ποτέ κάτω. Μέχρι σήμερα θυμάμαι δύο τουλάχιστον φορές που αναγεννήθηκα απ' τις στάχτες μου. Υπάρχει και μία τρίτη φορά αλλά γι' αυτήν θα σας μιλήσω κάποια άλλη στιγμή....Όταν θα έρθει η ώρα...
Δεν είναι ότι κατάφερα τα μέγιστα , αλλά κατάφερα ότι ακριβώς ήθελα. Αν το καλό σκεφτώ αυτά που δεν κατάφερα ήταν αυτά που δεν ήθελα πολύ, επομένως δεν είναι πράγματα που μου έχουν μείνει σαν απωθημένα. Ήθελα να φύγω απ' το μέρος που γεννήθηκα να ακολουθήσω το όνειρο μου κάπου μακρυά, που θα είχα πιο πολλές ευκαιρίες και να καταξιωθώ όσο μπορώ σε αυτό που είχα επιλέξει να κάνω. Και όλα αυτά τα είχα πλέον καταφέρει.
Αν άκουγα τότε εκείνους που μου έλεγαν ότι δεν μπορώ, δεν θα είχα πάρει προφανώς ποτέ την απόφαση να κάνω αυτό που ονειρευόμουν. Αν είχα αφήσει να με ποτίσουν με το δηλητήριο του ''δεν μπορείς να τα καταφέρεις'' , η ζωή μου θα είχε μια άλλη τροπή. Και δεν λέω αναγκαστικά πως δεν θα ήταν όμορφη , αλλά σίγουρα θα είχα απωθημένα.
Μην αφήσεις ποτέ κανέναν να σου πει τι μπορείς και τι δεν μπορείς να κάνεις. Και στο λέει ένας άνθρωπος που κάποτε είχα τόση λιγοστή εμπιστοσύνη στον εαυτό μου που δεν μπορείς να το φανταστείς. Μην βάζεις κανόνες , και μην λες ποτέ για να κάνω αυτό πρέπει να είμαι έτσι , κι αφού δεν είμαι έτσι δεν μπορώ να το κάνω. Αν και τις περισσότερες φορές μπορεί να πιστεύουμε κάτι λανθασμένο για μας , ακόμα κι αν ισχύει , μην κολλάς στα καλούπια . Κάνε την διαφορά. Γίνε το θαύμα!
Άκου αυτό που σου λέει η καρδιά σου, γιατί αυτό που σου λέει η καρδιά σου είναι αυτό που πραγματικά επιθυμείς. Αυτό που σου λέει το μυαλό θα είναι πάντα το πρέπει . Εγώ τότε άκουσα την καρδιά μου , και μέσα σε μερικές μέρες αποφάσισα να αλλάξω όλα τα τότε δεδομένα μου. Δεν το πολύ σκέφτηκα. Απλά είπα ''Θα το κάνω!'' . Ακόμα κι όταν αποφάσισα να δημιουργήσω αυτό το blog , δεν το σκέφτηκα παρά μόνο μερικά λεπτά. Μου ήρθε η ιδέα το γούσταρα και άρχισα να το δημιουργώ. Δεν με ενδιέφερε πως θα το πάρουν οι άλλοι , ή τι θα πουν με αυτά που μπορεί να γράφω.Ήξερα πως σε κάποιους θα αρέσουν σε κάποιους άλλους όχι. Μ' ενδιέφερε πως ΕΓΏ ήθελα να το κάνω , κι αυτό είχε σημασία για μένα.
Όπως και έχει , ο καθένας από μας είναι ένα μικρό θαύμα. Αν το γνωρίζαμε όλοι αυτό , κανείς μας δεν θα ήταν δυστυχισμένος γιατί θα βλέπαμε τα πράγματα και την ζωή μας τελείως διαφορετικά.Θα μπορούσαμε όλοι μας να καταφέρουμε πολλά περισσότερα από αυτά που ήδη έχουμε καταφέρει. Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Μη σε πιάνει μελαγχολία αν θεωρείς ότι άργησες για κάποια πράγματα. Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα. Σήμερα είναι μια καινούρια ημέρα, και κάθε ημέρα μας δίνονται ευκαιρίες που απλά δεν τις βλέπουμε γιατί δεν ακούμε την καρδιά μας.
Μην περιμένεις να σου πουν οι άλλοι τι είσαι και τι αξίζεις. Μη περιμένεις να σε βοηθήσουν για να καταφέρεις αυτό που θες.
Μην περιμένεις το θαύμα..... γίνε εσύ το θαύμα!!!
S.A.

Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου